Η Τέχνη της Σωτηρίας, τόμος Β'

[...] Οι Ομιλίες του σεβαστού π. Εφραίμ συνδυάζουν με τρόπο απλό, αλλά δυναμικό, τις κύριες αρετές του αποστολικού και αγιοπατερικού κηρύγματος. Γι'αυτό είναι λόγοι οικοδομής και παρακλήσεως, απευθυνόμενες όχι μόνο στους Μοναχούς, αλλά σ' όλους τους αγωνιζόμενους Πιστούς. Άλλωστε η Ορθοδοξία, πιστή στην παράδοση των Αγίων της, δεν γνωρίζει κάποια διάκριση δύο πνευματικοτήτων, μιας μοναστικής και μιας "κοσμικής". Αυτό αποδεικνύουν τα λειτουργικά μας βιβλία, που είναι κοινά και δια τους Μοναχούς, αλλά και δια τους "εν κόσμω" ζώντες Πιστούς, την μοναστική δηλαδή και την "κοσμική" ενορία. Οι Ομιλίες αυτές είναι κηρύγματα ποιμαντικά για τον καταρτισμό του ορθοδόξου ποιμνίου και την ποιμαντική καθοδήγηση της προσπαθείας του. Γι'αυτό και καλύπτουν μια ευρεία θεματική: Αγιογραφικά γεγονότα, θέματα λειτουργιολογικά, ερμηνευτικά, κατανυκτικά, αγιολογικά και κυρίως θέματα σχετιζόμενα με τον πόλεμο των λογισμών, την νήψη και κάθαρση της καρδίας. Το νηπτικό στοιχείο διαποτίζει όλες τις Ομιλίες, διότι ο σκοπός τους είναι η εξοικείωση των ακροατών με τον πνευματικό αγώνα και την κάθαρση του νου και της καρδίας, για να αναδυθούν οι αγιοπνευματικές αρετές και η βεβαιότητα της πορείας του Πιστού προς την εν Χριστώ σωτηρία. [...] (Απόσπασμα από τον πρόλογο του π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού)