Απόστολος - Ήτοι αι καθημέραν αναγινωσκώμεναι αποστολικαί περικοπαί

Είναι γνωστόν πως πριν από το Ιερόν Ευαγγέλιον, αναγινώσκεται ο Απόστολος δηλαδή περικοπή από τας «Πράξεις» των αγίων Αποστόλων, ή τας Επιστολάς του αποστόλου Παύλου και των λοιπών Αποστόλων, ή τας Επιστολάς του Αποστόλου Παύλου και των λοιπών Αποστόλων. Η Λειτουργική αυτή παράδοσις είναι παλαιοτάτη. Ήδη ο άγιος Ιουστίνος, ο φιλόσοφος και μάρτυς (περί το 165 μ.Χ. ), μας πληροφορεί ότι εις τας Λειτουργικάς συνάξεις των πρώτων Χριστιανών ανεγινώσκοντο «τα απομηνονεύματα των Αποστόλων». Η σημασία της αναγνώσεως του «Αποστόλου» είναι υψίστη. Υπενθυμίζει το κήρυγμα και την δράσιν των αγίων Αποστόλων δια την διάδοσιν και επικράτησιν του Ευαγγελίου τους αγώνας και τα μαρτύρια τούτων δια την τελικήν νίκην και τον θρίαμβον της διδασκαλίας του Εσταυρωμένου. Μας μεταφέρει τα ιερά μηνύματα των Αποστόλων και μας επιστηρίζει εις τας υψηλάς Δογματικάς και Ηθικάς Αληθείας της αμωμήτου Πίστεώς μας. Δι' αυτό και ο ιερεύς, προ της αναγνώσεως, συνιστά το "σοφία, πρόσχωμεν". Η σπουδαιότης του λειτουργικού τούτου βιβλίου, του «Αποστόλου», μας ωδήγησεν εις τον προγραμματισμόν της παρούσης εκδόσεως. Εις τούτο μας προέτρεψε και η εκδηλωθείσα επιθυμία των συνδρομητών των Εκδόσεών μας, μετά από την κυκλοφορίαν του «Ευαγγελίου», που έτυχεν ευμενούς υποδοχής υπό των ευσεβών χριστιανών. Κατά την παρούσαν έκδοσιν του «Αποστόλου» επεδιώξαμεν να συνδυάσωμεν την φιλολογικήν ακρίβειαν των ιερών κειμένων, την καλλιτεχικήν εκτύπωσιν και εμφάνισιν ως και το ευανάγνωστον. Παν ότι χρησιμοποιείται εις την λογικήν και αναίμακτον λατρείαν, είτε σκεύος, είτε βιβλίον πρέπει να είναι άρτιον και τέλειον, διότι εκφράζει την ευγνώμονα διάθεσιν του πιστού προς τον Θεόν, αντί πασών των προς ημάς ευεργεσιών Του, «ων ίσμεν, και ων ουκ ίσμεν, των φανερών, και αφανών». [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)