Βλαχόφωνοι Νεομάρτυρες

Το αποκορύφωμα του θάρρους και της πίστεως των νεομαρτύρων αποτελεί η αφοβία μπροστά στο θάνατο. Οι νεομάρτυρες απομυθοποιούν το θάνατο και επιθυμούν το "αναλύσαι και συν Χριστώ είναι". Το μόνο, για το οποίο λυπούνται, είναι ότι δεν έχουν χίλια σώματα, για να τα παραδώσουν στους πόνους του μαρτυρίου, και χίλιες κεφαλές, για να τις κλίνουν σε σφαγή για την αγάπη του Χριστού. Η αφοβία μπροστά στον θάνατο είναι αποτέλεσμα της θερμής πίστεως στην Ανάσταση του Χριστού. Στην περίπτωσή τους έχουν πλήρη εφαρμογή δύο χωρία του Αποστόλου Παύλου: "Του γνώναι αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού" και "ημίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το εις αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ αυτού πάσχειν". Οι νεομάρτυρες είναι οι ώριμοι καρποί της αναστάσεως του Χριστού. Αυτό το μοναδικό φαινόμενο της αφοβίας μπροστά στον θάνατο, ενώ για τους ανθρώπους του κόσμου τούτου είναι παραλογισμός, για τα μέτρα της πίστεως είναι φυσική κατάσταση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)