Ο Φόβος κατά τους Πατέρες

Ὁ φόβος εἶναι ἕνα ἀπό τά πλέον φορτικά καί ἀπειλητικά συναισθήματα πού ὑπονομεύουν τήν εἰρηνική κατάσταση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου. «Ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου», λέει κάποιος σύγχρονος ἐρευνητής, «μοιράζεται μεταξύ φόβου καί ἐλπίδας… Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἕνα ἔμφοβο ὄν πού δέν κουράζεται νά ἐλπίζει»..... ....Τό βαθύτερο αἴτιο τοῦ φόβου γιά τόν ἄνθρωπο, ὁ πυρήνας, θά λέγαμε, τῆς κάθε ἀνασφάλειάς του εἶναι, κατά τούς εἰδικούς μελετητές, ἡ ἀπειλή τοῦ θανάτου. Τά ἐπιμέρους φοβικά σύνδρομα, ὅπως γιά παράδειγμα ὁ φόβος τῆς ἀρρώστιας, τῆς ἀλλαγῆς, τῶν καιρικῶν φαινομένων, τῆς διακοπῆς τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων, τῆς ἀπόρριψης ἤ τῆς ἀπώλειας τῆς ἰδεατῆς εἰκόνας τοῦ ἑαυτοῦ εἶναι εἰδικότερες ἐκφάνσεις τοῦ ἑνός καί μοναδικοῦ φόβου, τοῦ φόβου τοῦ θανάτου.