Έκφρασις Μοναχικής Εμπειρίας

Εἶναι ὀγδόντα δύο ἐπιστολὲς ἀπὸ τὶς πολλές ὅπου ἔγραψεν ὁ σοφὸς τὰ θεῖα Γέρων. Αὐτὸς δὲν ἔμαθεν, ἔπαθε τὰ θεῖα. Καὶ ἰδοὺ σα-φῶς καὶ ἀπλανῶς, ταπεινῶς καὶ χαριέντως διδά-σκει, αὐτοβιογραφούμενος ἀναμέσον τῶν σελίδων του. Εἰς τὸ α΄ μέρος περιλαμβάνονται ὅλες αἱ ἐπι-στολὲς πλὴν μιᾶς, τῆς τελευταίας. Αὐτὴ μόνη της ἀποτελεῖ τὸ β΄ μέρος τοῦ βιβλίου. Εἶναι μία ἐκτεταμένη ἐπιστολή -τρόπον τινὰ μία πραγματεία ἐν εἴδει ἐπιστολῆς. Καὶ ἀπευθύνεται πρὸς ἡσυχαστὴν εἰς τὴν ἔρημον. Εἶναι διηρημένη εἰς δώδεκα κεφάλαια. Ὅλες αἱ ἄλλες ἐπιστολὲς εἶναι τῆς ἀλληλογραφίας τοῦ Γέροντος πρὸς τὰ πνευματικά του τέκνα ἐντὸς ἢ ἐκτὸς τοῦ κόσμου· πρὸς μονάζοντας δηλαδὴ καὶ κοσμικούς. Ἄλλοι ἐξ αὐτῶν ζοῦν καὶ ἄλλοι ἐκοιμήθησαν. Εύλογον ὅτι παρελείφθησαν τὰ ὀνόματα μετὰ τῶν προσωπικῶν ἢ παρεμφερῶν στοιχείων.