Άγιος Νεκτάριος, ο Οδοιπόρος της Τεθλιμμένης Οδού

Στὶς σελίδες τοῦ παρόντος πονήματος, ὁ ἀναγνώστης θ’ ἀκολουθήσει βῆμα βῆ­μα τὴν ὅλη ἁγιαστικὴ καὶ θυσιαστικὴ πο­ρεία τοῦ Ἁγίου, ἀπὸ τὴν γενέτειρά του, τὴν Σηλυβρία, μέχρι τὴν Αἴγινα καὶ θὰ ἀναγνωρίσει τὸν ἀκούραστο ὑπερένδοξο ἐργάτη τοῦ Ἀμπε­λῶνα τοῦ Κυρίου. Θὰ αἰσθανθεῖ ὁ ἀναγνώστης ὅτι στὴν ἅγια μορφή του ἐκπληρώθηκε ὁ Ἰώβειος λόγος: «Ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτως ἐγέ­νετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον». Τῷ ὄντι, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος εἶναι μέ­γας ἱεράρχης ἐν τῇ ταπεινοφροσύνῃ αὐ­τοῦ, σε­πτός, πανεύφημος, γενναῖος τῆς εὐσεβείας ἀγωνιστής, σοφὸς διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου, λαμπρὸς ἀριστεὺς τοῦ Χρι­στοῦ. Καὶ στοὺς χαλεποὺς καιρούς μας, ὁ Ἅγιος ἀλη­θῶς ἀνατέλλει «ὡς ἀστὴρ ἑωθινὸς ἐν μέσῳ νεφέλης καὶ ὡς ὁ ἥλιος ἐκλάμπων ἐν τῷ ναῷ Κυρίου» (Σοφ. Σειρ. 50,2 ). Τὸν θέλουμε καὶ τὸν ἐπιζητοῦμε, ὡς πνευματικό μας καθοδηγητή, ὡς ὀξυτάτη ἀντίληψη τῶν χειμαζομένων καὶ τῶν θλιβομένων πληρεστάτη παράκληση, ὡς πρεσβευτὴ στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν.